موضوع گفتگو:
استفاده از GIS در سازمان ها در رکود اقتصادی
هدف
می خواهیم پس از این گفتگو به نتیجه برسیم که با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی ایران، سازمان های کشور در استفاده از GIS و فناوری های اطلاعات مکانی، چه طور عمل کنند. آیا استفاده از آن را متوقف کنند تا بتوانند بودجه خود را صرف امور دیگر کنند؟ آیا به آن بیشتر بودجه تخصیص دهند؟ بالاخره می خواهیم از دیدگاه های شما در این زمینه استفاده کنیم.
آنچه در این ویدیو می بینیم
در این گفتگوی زنده که در تاریخ 1399/2/29 برگزار شد، تجارب آقای پروفسور عباس رجبی فرد در زمینه استفاده از داده های مکانی و GIS در دوران رکورد اقتصادی در کشور استرالیا بیان شد. کشور استرالیا طبق آمار بانک جهانی، از سال 2013 تا 2016 یک رکود اقتصادی را تجربه کرد و طبق گفته های آقای دکتر رجبی فرد، نه تنها استفاده از فناوری مکانی متوقف نشد بلکه سرمایه گذاری روی داده های مکانی و GIS بیشتر شد و شاهد نتایج پیشگیرانه در خصوص کاهش هزینه های آتی نیز بودند به نحوی که هر واحد سرمایه گذاری تا 7 برابر جلوگیری از اتلاف هزینه و نیز کاهش هزینه را به دنبال داشته است.
در ادامه مصاحبه ایشان توصیه هایی برای مدیران سازمانهای کشور در شرایط کنونی جهت استفاده بهتر از پتانسیل فناوری اطلاعات مکانی، ارایه کردند. از اهم این توصیه ها می توان به فرهنگ سازی در استفاده از داده های مکانی و GIS، همکاری و تفاهم سازمانی در به اشتراک گذاری رایگان داده های مکانی پایه توسط دولت، حرکت به سمت کاداستر پوششی کشور و تلفیق کاداستر کشاورزی، کاداستر املاک و …، اصلاح ساختار سازمانی، برگزاری آموزش ها و آشنایی با تحولات روز در زمینه فناوری های مکانی (برای مثال در حال حاضر Digital Twin ) ، استفاده هر چه بهتر از پتانسیل های فنی سرمایه های انسانی کشور، مشارکت بخش خصوصی همکاری بهتر صنعت و دانشگاه و چند مورد دیگر از جمله مباحث مطرح شده در این گفتگو بود.
پیشنهاد می کنم این مصاحبه را از دست ندهید و فیلم کامل آن را مشاهده نمایید.
سوابق پروفسور رجبی فرد
- اسـتاد تـمام و ریـیس دپـارتـمان مـهندسـی زیـرسـاخـت(شـامـل سـه گـروه مـهندسـی عـمران و مـهندسـی مـحیط منابع اب، مهندسي ژئوماتيك ) دانشگاه ملبورن، استرالیا -رییس شبکه آكادميك سازمان ملل در حوزه جهانی زیرساخت اطلاعات مکانی برای توسعه پایدار
- رییس مرکز تحقیقات زیرساخت اطلاعات مکانی و مدیریت زمین، دانشگاه ملبورن
- مشاور ارشد بانك جهاني در حوزه مديريت زمين و زيرساخت اطلاعات مكاني و مديريت بحران
- مشاور دولت سنگاپور در طراحی و پیاده سازی بستر سه بعدی شهر هوشمند و برنامه ريزي شهري
- عضو تيم مشاورين دولت هنگ کنگ در طراحی و پیاده سازی زیرساخت اطلاعات مکانی و شهر هوشمند
- طراح و مشاور توسعه بستر نقشه و سیستم کاداستر سه بعدی شهر هوشمند دولت مالزی
- رییس سابق انجمن جهانی زیرساخت اطلاعات مکانی (GSDI)
- طراح و مشاور بستر سه بعدی نقشه شهر تهران، شهرداری تهران
- طراح و مشاور سامانه ملی متادیتا، سازمان فناوری کشور
- دکترای ژئوماتیک از دانشگاه ملبورن استرالیا
- کارشناسی نقشه برداری از دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران.
پرسش هایی که در این مصاحبه از پروفسور رجبی فرد پرسیده شد
1- آقای پروفسور رجبی فرد لطفا آن گونه که دوست دارید خودتان را برای مخاطبین مان معرفی نمایید.
2- آقای دکتر اگر اجازه بفرمایید من یک مقدمه ای برای پرسش بعدی ام داشته باشم و پس از اون پرسش خودم را مطرح کنم.
اگر نحوه استفاده از GIS در سازمان ها را به 3 دسته: استفاده ابزاری از GIS، استفاده عملیاتی از GIS و استفاده تحلیلی از GIS تقسیم بندی کنیم، در حال حاضر بیشتر سازمان های کشور ما در سطوح اول و دوم هستند.
از طرفی وضعیت اقتصادی کشور به نحوی هست که سازمان ها برای صرف بودجه محتاطانه و دست به عصا حرکت می کنند.
از طرفی دیگر اگر هرم نیازمندی های سازمان ها را ترسیم کنیم، در بیشتر مواقع، نیازهای فناوری اطلاعات در بالای این هرم قرار می گیرند که GIS تنها بخشی از این نیازهاست. در حقیقت از دید بسیاری از مدیران، یک نیاز لوکس محسوب می شود.
با عنایت به موارد ذکر شده، سازمان های کشور در سال های گذشته، برای غلبه بر مشکلات اقتصادی خودشان، اولین جایی که بودجه آن را دستخوش تغییرات اساسی کرده اند، نیازهای فناوری اطلاعات و بخصوص GIS بوده.
به صورت کلی می خواهیم دیدگاه شما را در این خصوص بدانیم و اینکه این وضعیت چه تبعاتی را برای سازمان های ما در آینده به دنبال خواهد داشت؟
3- آقای دکتر، خیلی از افراد و سازمان ها، وضعیت اقتصادی فعلی کشور را به رکود اقتصادی تعبیر می کنند. اگر واقع بینانه نگاه کنیم، رکود اقتصادی را ما هنوز تجربه نکرده ایم (طبق آمار GDP ایران در بانک جهانی و نیز طبق تعریف رکود اقتصادی). شاید بر اساس پیش بینی ها به رکود اقتصادی برخورد کنیم اما می خواهیم، تصور کنیم بسیار خوب ما در رکود هستیم. اگر با این پیش زمینه به قضیه نگاه کنیم می خواهیم از تجربه شما که در کشور استرالیا هستید استفاده کنیم.
طبق آمار بانک جهانی، کشور استرالیا از سال 2013 تا 2016، دچار رشد منفی GDP بوده که این یک رکود اقتصادی محسوب میشه.
پرسش من مشخصا این هست که شما در این بازه زمانی تجربه کار در صنعت GIS این کشور را داشته اید. از تجاربتون در این مدت بفرمایید و اینکه در اون شرایط رکود، سازمان های این کشور چطور با GIS برخورد کردند؟
4- باتوجه به صحبت های انجام شده، پشنهادات و راهکارهای شما در خصوص جلوگیری از توقف استفاده از GIS در سازمان ها در این شرایط اقتصادی با لحاظ دغدغه هایی که مدیران ارشد سازمان ها دارند چیست؟
5- رسالت ما در مجموعه GISPlus در کنار سایر همکارانمان در بخش خصوصی کشور، این هست که به سازمان ها و جامعه با فناوری اطلاعات مکانی کمک کنیم. اگر بخواهیم دغدغه های مدیران سازمان ها را هم لحاظ کنیم، ما هم بخشی از این کشور هستیم و باید به سازمان هامون کمک کنیم. چه پیشنهاداتی را برای ما که فعال بخش خصوصی هستیم دارید که نه تنها به سازمان ها کمک کنیم بلکه چرخ کسب و کار ما نیز چرخش داشته باشد؟